Objawy osrodkowe lewodopy
Do objawów ośrodkowych wywołanych przez lewodopę należą: wzrost aktywacji ruchowej, bezsenność, podniecenie, dyskinezy i ruchy przymusowe. Mają one często charakter pląsawiczy i dotyczą mięśni głowy i kończyn, a niekiedy tułowia i brzucha. Wyjątkowo w czasie leczenia lewodopą występują zaburzenia nastroju (stany submaniakalne i maniakalne) i reakcje euforyczne. Lek nie powinien być stosowany u chorych psychicznie ze względu na możliwość poważnego zaostrzenia objawów psychotycznych. Wymioty i nudności należą również do objawów pochodzenia ośrodkowego i zależą od pobudzenia neuronów dopaminergicz-nych wspomnianej strefy chemoreceptorowej w rdzeniu przedłużonym (area postrema). Z objawów obwodowych najważniejsze są zmiany krążeniowe. Wynikają one z działań DA, a także innych amin katecholowycli powstałych z lewodopy. Dopamina wpływa pobudzająco na receptory f-adrenergiczne, prowadząc do pobudzenia czynności serca i zaburzeń rytmu (częstoskurcz, skurcze dodatkowe) oraz do rozszerzenia niektórych łożysk naczyniowych. Po podaniu lewodopy występuje ortostatyczny spadek ciśnienia tętniczego. Sama DA jest jednym z silniejszych środków rozszerzających naczynia włosowate nerek, co prowadzi do wzrostu przesączania kłębkowego. Wpływa również pobudzająco na receptory a-adrenergiczne, ponadto działa na własne struktury receptorowe w naczyniach krwionośnych. Objawy krążeniowe po podaniu lewodopy są częściowo pochodzenia ośrodkowego i mogą wynikać z pobudzania ośrodkowych receptorów adrenergicznych (można to w pewnym stopniu porównać z działaniem klonidyny lub metylodopy).
